دلــم برای کــودکی هایــم تنــگ اســت
وقــتی که با اشتــیاق مینشــستم
تامــادربزرگ قصــه اش را شــروع کــند:
یکــــی بـــود...یـــکی نبـــود...
کـــلاغ قصــه ی مــا...
پنــیر دخـترکــ را دزدیــد!!!
امــا مــادربزرگـــ
چــرا دخــترک هربــار گول کــلاغ را مــیخورد
دخترکــ کــه احــمق نبود...بــود؟؟؟
نهــ !!!
دختــرک فقط عاشــق کلاغــی بود کــه هر روز صــبحانه اش را مــی دزدیــد و
تنــها سهــمش از او گرسنگـــی بــود!!
راستـــی مادربزرگــ!!!
چرا همیشهــ یکـی بـــود یکـــی نـــبود؟؟؟
